ZAKLJUČCI SA PRVE KONFERENCIJE MEDICINE SPORTA I SPORTSKIH NAUKA 02.02.2013.GODINE
Tokom trajanja Prve konferencije medicine sporta i
sportskih nauka sa temom „Savremeni pristupi nova saznanja za
vrhunski sportski rezultat“ koju je organizovalo Udruženje sportske medicine
Crne Gore, Institut za sport i sportsku medicinu i NVO Agencija za antidoping u
sportu – provedena su izlaganja stručnjaka, prezentirani referentni
stručni članci, analize i statistike iz kojih možemo zaključiti da je sportska
medicina obavezan model brige za zdravlje sportista kao i da kroz
multidisciplinarnost ove medicinske grane sportisti mogu unaprijediti svoje
psihofizičke perfomanse a samim tim doći i do vrhunskog sportskog rezultata.
Ukazano je na lošu organizaciju zdravstvene zaštite u Crnogorskom sportu i da
osnovni segmenti mogu a i moraju biti značajno unaprijeðeni i to:
1. Preventivni zdravstveni
(sistematski) pregledi sportista. Preventivni pregledi trebali bi da se
obavljaju po jedinstvenoj metodologiji koja je opšte prihvaćena od strane
meðunarodnih asocijacija sportske medicine. Preventivni i sistematski pregledi
trebali bi da se sprovode u specijalizovanoj ustanovi koja zadovoljava uslove u
pogledu kadra,prostora i opreme i koja bi bila centralno mjesto za zaštitu
zdravlja sportista u Crnoj Gori.
2. Centralna tema konferencije bila je
" Timski doktor karika koja nedostaje Crnogorskom sportu" ne slučajno
sobzirom na poziciju i značaj klupskog ljekara. Timski ljekar je često jedina
veza izmeðu sportiste i zdravstva i karika koja rješava najveći dio
sportsko-medicinskih problema. Zbog svega navedenog i kompleksnog zadatka koji
obavlja, klupski ljekar mora biti u permanentnoj edukaciji i treningu.
3. Medicinsko obezbjeðenje sportskih
manifestacija, svjedoci smo da sportska takmičenja od lokalnog nivoa pa do
profesionalnih sportskih takmičenja koja se održavaju u Crnoj Gori moraju biti
medicinski obezbijeðena. Ukazano je da prilikom planiranja medicinskog
obezbjeđenja treba voditi računa o prirodi sporta,broju učesnika, okolini i
riziku od povređivanja.
4. O problemu dopinga brine se Olimpiski pokret,
Vlade, Meðunarodna udruženja koja povezuju struènjake u
sportu, a najviše WADA
Svjetska antidoping agencija.
Borba protiv dopinga u nasoj zemlji mora se odvijati na vise nivoa,
utoliko više sobzirom da Crna Gora i pored formirane komisije za antidoping nema uraðenu niti jednu doping kontrolu na nacionalnim takmièenjima što u 21 vijeku predstavlja poraznu èinjenicu i svrstava Crnu Goru u red zemalja sa nultim doprinosom u borbi protiv dopinga u sportu. Prva stvar
koju treba uraditi
u borbi protiv
dopinga jeste sveobuhvatno
informisanje i edukacija svih
uèesnika u
sportu. Posebno podruèje
predstavlja sve izraženija suplementacija u sportu koja je definitivno van
struènog nadzora zbog nepostojanja specijalizovane ustanove sportisti su
prepušteni savjetima sa interneta a ako znamo da je suplementacija u suštini i
doping zamka samo možemo predpostaviti koje posledice može proizvesti ovakvo
korišæenje suplemenata.
5. Kroz predavanja struènjaka iz domena sportskih
nauka ukazano je na znaèaj kondicione pripreme sportista i poznavanja i
selekcije sportista sa akcentom na saradnju trener, kondicioni trener,
medicinski tim, struènjak za ishranu i suplementaciju i da samo takvim
pristupom možemo omoguæiti sportisti postizanje vrhunskog sportskog rezultata.
Kao
posledicu svega navedenog veliki broj naših vrhunskih sportista, ali i ostalih
mladih ljudi, koji se bave sportom, izložen je ogromnim zdravstvenim rizicima
zbog nepostojanja adekvatne i organizovane zdravstvene zaštite što veoma često
rezultira ozbiljnim zdravstvenim posledicama, preranim završetkom karijere i
postizanju znatno slabijih takmičarskih rezultata. Jedan od najvećih uzroka je
nedostatak ljekara u našim sportskim savezima. Mada, nominalno dvije trećine
saveza ima ljekara, istraživanje je pokazalo da u praksi postoji nesklad između
statistike i stvarnog stanja „na terenu”. Kod nas, mnogi savezi nemaju čak ni
pravilnik od sprečavanju dopinga. Ne ohrabruju ni podaci da samo mali broj klupskih doktora ima završen kurs
kardiopulmonalne reanimacije. Rezultat takve prakse je da samo mali broj sportskih saveza organizuje sportske
preglede, dok ih neki uopšte i nemaju…
Umjesto toga prihvataju se ljekarska uverenja bez obzira ko ih je i kako izdao.
Frapantno je da kod velikog broja
pregledanih sportista nije rađen EKG srca! Apsolutno je neophodno da se
uvede pravilo koliko ljekara mora da ima svaki sportski savez, koje struke i
kako oni treba da budu organizovani da bi se postigla efikasnija zaštita
sportista.
Konferencija je bila
akreditovana od strane Ljekarske i Farmaceutske komore Crne Gore.
Predavači na Prvoj
konferenciji medicine sporta i sportskih nauka:
-
Prim. Dr Svjetlana Zeković
-
Prim. Dr Radmila Stanišić
-
Dr Dušan Nenzić
-
Dr Petar Karađžić
-
Mr Marko Rajović, magistar sportske medicine
-
Srđan Kojić,
spec.primijenjene fizioterapije
-
Alen Pepić, spec.primijenjene fizioterapije
-
Vasilije Vlatko Stijepović,prof.
